Jodium

Jodium is een spoorelement dat verschillende functies heeft. Het is nodig voor de productie van schildklierhormonen; voor hersenontwikkeling en groei van kinderen; voor een goede werking van het immuunsysteem.

Als je geen of nauwelijks brood meer eet loop je een verhoogde kans op een tekort aan jodium. Dit is namelijk aan het bakkerszout toegevoegd, dat vaak wordt gebruikt bij het bakken van brood. Echter bevat niet ieder brood gejodeerd bakkerszout! Om een jodiumtekort te voorkomen moet je jodium uit andere bronnen gaan halen. Het zit met name in zeevoedsel en in eieren (zie onderstaand overzicht). De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid jodium voor een volwassen persoon is 150 microgram (mcg) per dag. Voor zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven geldt een ADH jodium van 200 mcg per dag.[1]

Hieronder vind je een overzicht van de Aanbevolen Dagelijkse Hoeveelheid (ADH) jodium per leeftijdscategorie. Let op: zwangere vrouwen hebben ook 200 mcg jodium per dag nodig (en niet 175 mcg p/d, zoals in onderstaande afbeelding staat).

Hieronder vind je een overzicht van een aantal voedingsmiddelen die rijk zijn aan jodium. Het jodiumgehalte is per 100 gram voedingsmiddel aangegeven.

Eet geen zeewier bij Graves en Hashimoto

Zeewier kan een grote hoeveelheid jodium bevatten. Hoewel je voor de aanmaak van schildklierhormoon een klein beetje jodium nodig hebt, betekent dit niet dat je bij schildklieraandoeningen veel jodium moet innemen. Uit onderzoek blijkt dat jodium een negatief effect kan hebben op auto-immuunziekten van de schildklier – de ziekte van Graves en de ziekte van Hashimoto. Daarom is bij Graves en Hashimoto mijn advies om niet meer jodium in te nemen dan de ADH. Een portie zeewier bevat meestal veel meer dan de ADH jodium. Daarom raad ik het eten van zeewier af voor mensen met auto-immuunziekten van de schildklier.

Klik hier om de bronnen te zien

[1] https://www.voedingscentrum.nl/encyclopedie/jodium.aspx