Inhoud van deze blog
Slappe plakkerige ontlasting (veel wc-papier nodig), een opgeblazen buik, winderigheid en stinkende ontlasting zijn allen symptomen van een verstoorde spijsvertering. Vaak begint hiermee de ontwikkeling van klachten en ziekten. Hoewel men meestal denkt dat dit een darmprobleem is, wordt dit vaak veroorzaakt door een verstoorde alvleesklierfunctie (pancreasfunctie) of een verminderde werking van de spijsverteringsenzymen die door de alvleesklier worden gemaakt. Medisch wordt dit een exocriene pancreasinsufficiëntie (EPI) genoemd. Het is een veelvoorkomend probleem wat vaak niet gediagnosticeerd wordt.
Om te begrijpen wat een EPI precies inhoudt moet je eerst wat meer over de alvleesklier weten. Laten we beginnen met de functie van de alvleesklier.
Wat is de functie van de alvleesklier?
De alvleesklier heeft belangrijke functies, waarvan we er drie zullen omschrijven. Namelijk de productie van insuline (endocriene functie) en de aanmaak van spijsverteringsenzymen en natriumbicarbonaat (exocriene functie). Ongeveer 98-99 procent van de alvleesklier houdt zich bezig met de exocriene functie.
1. Productie van insuline (endocriene functie)
Insuline is een hormoon en wordt door de alvleesklier aangemaakt als je gaat eten. Het is zelfs zo dat je al insuline aanmaakt op het moment dat je aan eten denkt. Je alvleesklier begint dus al met de productie van insuline als je langs de bakker loopt en de geur van vers gebakken brood ruikt.
Als je gaat eten stijgt je bloedsuikerspiegel. Insuline heeft onder andere als doel om je bloedsuikerspiegel te verlagen. Het helpt bij de opname van suiker uit je bloed. Insuline zorgt er bijvoorbeeld voor dat je spieren suiker uit het bloed kunnen opnemen. Als gevolg krijgen de spieren energie en daalt de bloedsuikerspiegel in het bloed.
Daarnaast is insuline ook een verzadigingshormoon en groeihormoon. Ook speelt het in de nieren een rol bij het terugwinnen van mineralen uit de urine.
2. Productie van spijsverteringsenzymen (exocriene functie)
Spijsverteringsenzymen zijn nodig voor de vertering (afbraak) van voedsel. Je kunt ze zien als een soort schaartjes die het voedsel in stukjes knippen, waardoor het in de darm opgenomen kan worden. De alvleesklier maakt een mix van verschillende soorten spijsverteringsenzymen die eiwitten, vetten en koolhydraten kunnen verteren.
Als de spijsverteringsenzymen in de alvleesklier geproduceerd zijn, is het merendeel nog niet actief. Deze inactieve spijsverteringsenzymen kunnen dus nog niet ‘knippen’. En dat is maar goed ook, want als ze dat wel zouden kunnen dan zouden ze de alvleesklier verteren. Slechts een klein deel van de spijsverteringsenzymen is wel direct actief en in staat om te ‘knippen’.
Deze zorgen ervoor dat de alvleesklier een klein beetje beschadigd raakt. Dit gebeurt iedere keer als je iets eet en er spijsverteringsenzymen geproduceerd worden. In principe is dit geen probleem, aangezien de alvleesklier deze beschadigingen goed kan herstellen als het voldoende rust krijgt tussen de eetmomenten door.
3. Productie van natriumbicarbonaat (exocriene functie)
Na de productie worden de spijsverteringsenzymen via een buis naar de dunne darm gestuurd. Pas daar worden zij geactiveerd. Dit gebeurt wanneer de zure maaginhoud die in de darmen terecht is gekomen ontzuurd is met behulp van natriumbicarbonaat. Deze ontzurende substantie wordt ook door de alvleesklier geproduceerd. Het ontzuren van de zure maaginhoud is belangrijk, want spijsverteringsenzymen worden pas geactiveerd bij een bepaalde zuurgraad. Als de zure maaginhoud niet voldoende ontzuurd wordt, en dus nog te zuur is, worden de spijsverteringsenzymen niet geactiveerd. Zij kunnen het voedsel dan niet goed verteren, waardoor het niet goed opgenomen kan worden.
Als het fout gaat
Als er te weinig spijsverteringsenzymen worden geproduceerd en/of als deze onvoldoende werken (exocriene pancreasinsufficiëntie, EPI), ontstaan er problemen met de spijsvertering. Het voedsel kan dan niet goed verteerd en opgenomen geworden. Dit kan verschillende gevolgen hebben, waaronder het ontstaan van voedingstekorten en activatie van het immuunsysteem (ontsteking).
Voedingstekort
Als het voedsel niet goed verteerd en opgenomen wordt kan er een tekort aan voedingsstoffen ontstaan. De vetvertering lijdt het meest onder een tekort en/of slechte werking van spijsverteringsenzymen. De vetten worden niet goed opgenomen en belanden via de ontlasting in de wc-pot. Daarom loop je vooral kans op een tekort aan vetten (o.a. omega-3 vetzuren) en vetoplosbare vitaminen (vitamine A, D, E en K).
Vitamine A, vitamine D en de omega-3 vetzuren EPA en DHA spelen een belangrijke rol bij de schildklierfunctie. Ze zijn nodig voor de productie en omzetting van schildklierhormoon (T4 naar T3). Maar ook voor het behouden van de gevoeligheid voor het schildklierhormoon, zodat het goed blijft werken.
Daarnaast zijn omega-3 vetzuren (EPA en DHA), vitamine A en vitamine D essentieel voor een goede functie van het immuunsysteem. Ze zijn onder andere nodig voor gezonde slijmvliezen en het voorkomen van incorrecte immuunreacties, zoals allergieën, chronische ontstekingen en auto-immuunziekten. Wanneer je een tekort aan deze voedingsstoffen hebt, worden ontstekingsreacties niet op tijd gestopt, waardoor chronische laaggradige ontsteking ontstaat.
Chronische laaggradige ontsteking staat aan de basis van vrijwel alle chronische aandoeningen, waaronder auto-immuunziekten zoals Hashimoto, multiple sclerose, psoriasis, Crohn, colitis ulcerosa, coeliakie, diabetes type 1 en reumatoïde artritis. Ook kunnen er hersenproblemen ontstaan, zoals brain fog, geheugenproblemen, concentratieproblemen, hoofdpijn en chronische vermoeidheid. Deze symptomen kunnen het gevolg zijn van een ontsteking van de hersenen (neuro-inflammatie), wat door chronische laaggradige ontsteking veroorzaakt kan worden.
Bij schildklierklachten door Hashimoto en Graves is er vaak sprake van vermoeidheid en een verminderde hersenfunctie. Een slechte opname van voeding (energie, vetten, eiwitten, vitaminen, mineralen), chronische laaggradige ontsteking en neuro-inflammatie kunnen hiervan de oorzaak zijn. Bovendien kan een slechte voedingsopname tot gewichtsverlies leiden. Dit kan de reden zijn waardoor je opeens gewicht verliest zonder dat je iets aan je voedingspatroon of bewegingspatroon hebt veranderd.
Activatie van het immuunsysteem
Wanneer voeding niet goed verteerd wordt (door een tekort aan spijsverteringsenzymen en/of een slechte werking) kan het een reactie van het immuunsysteem uitlokken. Normaal gesproken worden alleen goed verteerde eiwitten via het darmslijmvlies opgenomen. Alleen kleine eiwitdeeltjes horen in de bloedbaan terecht te komen. Als er onverteerde eiwitten in de bloedbaan komen is dat vreemd. Door een tekort aan spijsverteringsenzymen en/of een verminderde werking ervan kunnen eiwitten niet goed verteerd worden. Deze onverteerde eiwitten kunnen in de bloedbaan terechtkomen als er ook sprake is van een lekkende darm (leaky gut). Het immuunsysteem beschouwt deze onverteerde eiwitten als vijandig en opent de aanval, waardoor een ontsteking ontstaat. Als dit continu gebeurt is het immuunsysteem chronisch ontregeld en ontstaat er chronische ontsteking. Door dit proces kunnen auto-immuunziekten zoals de ziekte van Hashimoto, multiple sclerose, diabetes type 1 en psoriasis gestimuleerd worden.
Een tekort aan spijsverteringsenzymen kan tot intoleranties, voedselovergevoeligheden en allergieën leiden. Bij een allergie treden klachten vrijwel direct op, maar bij voedselintoleranties en voedselovergevoeligheden kunnen klachten pas uren of dagen later optreden. Dit maakt het moeilijk om te achterhalen waar je precies overgevoelig voor bent.
Symptomen die bij een voedingsintolerantie en voedselovergevoeligheid op kunnen treden zijn erg divers:
- Huidproblemen: uitslag, jeuk, zwellingen
- Problemen met de ademhalingswegen: hoesten, niezen, loopneus, verstopte neus
- Darmproblemen: winderigheid, opgeblazen gevoel, diarree, krampen
- Maagproblemen: misselijkheid
- Hoofdproblemen: angst, hoofdpijn
Wanneer het immuunsysteem geactiveerd is verbruikt het erg veel energie. Dit gaat ten koste van de rest van het lichaam, waardoor het vermoeidheid kan veroorzaken.
Kenmerken van een verstoorde alvleesklierfunctie en enzymfunctie (EPI)
Symptomen van een exocriene pancreasinsufficiëntie (EPI) zijn:
- Pijn in bovenbuik
- Opgeblazenheid bovenbuik
- Brandend maagzuur
- Misselijkheid
- Buikkrampen
- Stinkende winderigheid
- Diarree
- Vetdiarree (steatorroe), waardoor veel wc papier/wc borstel nodig en plakt aan de pot*
- Gewichtsverlies*
- Mensen met diabetes kunnen moeite hebben met het reguleren van hun bloedsuiker als gevolg van een inconsistente opname van voedingsstoffen
- Tekort aan de vetoplosbare vitamines A, D, E, K en de omega 3-vetzuren EPA en DHA:
– Vitamine A-tekort: problemen met het zicht, zoals nachtblindheid
– Vitamine D-tekort: verminderde opname van calcium en fosfaat in de darmen, leidend tot botdemineralisatie, verhoogde aanmaak van bijschildklierhormoon (hyperparathyreoïdie), voorstadium van botontkalking (osteopenie) en botontkalking (osteoporose)
– Vitamine E-tekort: slagaderverkalking (atherosclerose), ernstige vermoeidheid en verminderde spierspanning
– Vitamine K-tekort: verhoogd risico op bloedingen (bijvoorbeeld snel bloedende neus) - Tekort aan foliumzuur, vitamine B12 en ijzer
- Chronische vermoeidheid
- Allergieën en voedselintoleranties
*Vetdiarree en gewichtsverlies ontstaan meestal in een vergevorderd stadium van een EPI, wanneer de productie van pancreaslipase (enzym wat vet verteerd) minder dan 10 procent van de normale hoeveelheid bedraagt.
Hoe wordt de diagnose EPI gesteld?
De diagnose kan het best worden gesteld aan de hand van de symptomen in combinatie met de volgende testen:
- Compleet bloedbeeld/uitgebreid bloedbeeld: hemoglobine (Hb), hematocriet (Ht), erytrocyten (rode bloedcellen), leukocyen (witte bloedcellen), trombocyten (bloedplaatjes), Mean Corpuscular Volume (MCV), Mean Corpuscular Hemoglobin (MCH), Mean Corpuscular Hemoglobin Concentration (MCHC). Dit geeft inzicht in eventuele tekorten aan foliumzuur, vitamine B12, vitamine K en ijzer.
- Bloedonderzoek: vitamine D, retinol binding protein, ferritine, magnesium, albumine, prealbumine
- Hoeveelheid vet in de ontlasting (ontlastingsonderzoek, terwijl je veel vet eet – zo’n 100 gram per dag – tijdens de dagen waarop je de ontlasting verzamelt)
Testen die de alvleesklierfunctie indirect meten zijn minder betrouwbaar, maar kunnen wel meer inzicht geven. Denk hierbij aan fecale elastase-1, fecale chymotrypsine en serum trypsinogeen.
Wat is de oorzaak?
Een tekort aan spijsverteringsenzymen en/of een verminderde werking daarvan kan door verschillende factoren veroorzaakt worden.
Tekort schildklierhormoon (trage schildklier)
Voor een goede werking van de maag, alvleesklier, galblaas en de darmen is voldoende schildklierhormoon nodig. Daarom hebben mensen met een tekort aan schildklierhormoon meestal een slechte spijsvertering:
- Maag: onvoldoende maagzuur voor eiwitvertering
- Alvleesklier: onvoldoende spijsverteringsenzymen voor afbraak van koolhydraten, eiwitten en vetten
- Galblaas: onvoldoende gal voor vetvertering
- Darmen: slechte kwaliteit van het darmslijmvlies (waardoor slechte opname voedingsstoffen) en onvoldoende darmperistaltiek (waardoor obstipatie en verstoorde darmflora)
In meer dan 90 procent van de gevallen wordt een tekort aan schildklierhormoon (hypothyreoïdie, ofwel trage schildklier) veroorzaakt door de ziekte van Hashimoto. Dit is een auto-immuunziekte waarbij het immuunsysteem de schildklier aanvalt en kapot maakt. Als gevolg kan de schildklier na verloop van tijd niet meer voldoende schildklierhormoon aanmaken, waardoor aanvulling met schildkliermedicatie (schildklierhormoon, levothyroxine/T4) noodzakelijk is om de schildklierwaarden op niveau te houden. Bij een tekort aan schildklierhormoon is het belangrijk om het tekort aan te vullen, want anders krijg je de spijsvertering niet hersteld.
Tekort maagzuur
De alvleesklier geeft pas spijsverteringsenzymen af zodra de zure maaginhoud in de dunne darm terecht komt. Bij een tekort aan maagzuur wordt de voedselbrij niet zuur genoeg, waardoor de alvleesklier niet voldoende gestimuleerd wordt om spijsverteringsenzymen uit te scheiden. Een tekort aan maagzuur moet dus opgelost worden.
Oorzaken van een maagzuurtekort zijn:
- Maagzuuremmers (Rennie, omeprazol, anti-histaminica)
- Verouderingsproces
- Tekort aan schildklierhormoon (verhoogd TSH)
- Chronische stress
- Helicobacter pylori infectie (maagbacterie die een maagzweer kan veroorzaken en de maagzuurproductie kan remmen)
Insulineresistentie, hyperinsulinemie & diabetes type 2
Sommige mensen zijn ongevoelig geworden voor het hormoon insuline. Dit wordt insulineresistentie genoemd. De cellen zijn dan niet meer goed in staat om het suiker uit het bloed op te nemen. Door extra veel insuline aan te maken probeert de alvleesklier het bloedsuiker toch nog in de cellen te krijgen. Er ontstaan dan hoge insulinewaarden, wat hyperinsulinemie genoemd wordt. Als de alvleesklier bezig is met de productie van grote hoeveelheden insuline, vermindert de capaciteit om spijsverteringsenzymen aan te kunnen maken. De endocriene functie van de alvleesklier neemt dus toe, terwijl de exocriene functie van de alvleesklier afneemt.
Insulineresistentie kan uiteindelijk tot diabetes type 2 leiden. Insulineresistentie, diabetes type 2 en hyperinsulinemie worden door verschillende factoren veroorzaakt. Onder andere door:
- Hoge inname van bewerkte koolhydraten (suikers en zetmeel). Voorbeelden van bewerkte koolhydraten zijn brood, crackers, beschuit, wraps, pasta, witte rijst, koek, snoep, vruchtensappen, frisdranken, alcohol en suiker. Dit is de belangrijkste oorzaak.
- Tekort beweging
- Tekort slaap
- Tekort ontspanning
- Tekort schildklierhormoon
Lees meer over de oorzaken in dit artikel over insulineresistentie.
Roken en alcohol
Roken en alcohol beschadigen de alvleesklier.
Stress (en magnesiumtekort)
Bij stress verbruikt het lichaam veel meer magnesium dan in een ontspannen toestand. Als je chronisch te vele stress hebt kan dit tot een magnesiumtekort leiden. Als gevolg kunnen spieren gespannen raken, want voor ontspanning is voldoende magnesium nodig. Tussen de alvleesklier en de dunne darm loopt een buis. Door deze buis worden de spijsverteringsenzymen van de alvleesklier naar de dunne darm vervoerd. Deze buis bevat een kringspier (de Sfincter van Oddi) die de buis kan openen, maar ook kan afknellen.
Indien deze kringspier de buis afknelt kunnen de spijsverteringsenzymen niet in de dunne darm terecht komen. Het zelfde geldt voor gal dat in de lever gemaakt wordt en via dezelfde buis richting de dunne darm wordt vervoerd. Door het afknellen van de buis kunnen de spijsverteringsenzymen en de gal niet goed in de dunne darm terecht komen. Hierdoor kunnen zij hun werk niet goed doen en kan het voedsel niet goed verteerd worden.
Het afknellen van de buis kan veroorzaakt worden door een tekort aan magnesium. De Sfincter van Oddi is een kringspier die net als alle andere spieren voldoende magnesium nodig heeft om te kunnen ontspannen. Een tekort aan magnesium kan er dus voor zorgen dat de buis afgekneld wordt en de spijsverteringsenzymen en gal niet in de dunne darm kunnen komen. Het gevolg is een slechte vertering van het voedsel en alle symptomen die daar bij horen.
Te veel eetmomenten
Iedere keer als je eet worden er spijsverteringsenzymen aangemaakt, waarvan een deel al direct actief is. Deze actieve enzymen beschadigen de alvleesklier. Dit is niet erg als je de alvleesklier voldoende tijd geeft om zich weer te herstellen. Het probleem is dat veel mensen veel te vaak eten (meer dan drie keer per dag), waardoor de alvleesklier te weinig tijd krijgt om zich te herstellen. Hierdoor raakt het steeds meer beschadigd en gaat de functie op een gegeven moment achteruit. De alvleesklier wordt overbelast.
Enzymremmers in voeding
Onder andere in (pseudo)granen, aardappelen en peulvruchten zitten stoffen die de werking van spijsverteringsenzymen verminderen. Dit worden enzymremmers genoemd. Hierdoor belemmeren ze de vertering en opname van voedingsstoffen. Bij een slechte voedselvertering kan de voeding niet opgenomen worden en blijft het in de darm aanwezig. Daar kan het voedsel door darmmicroben gefermenteerd worden, waardoor gas ontstaat. Als gevolg kun je last krijgen van buikpijn, een opgeblazen gevoel en overmatige winderigheid.
Wil je lekkere maaltijden eten zonder enzymremmers en voedingsmiddelen die vaak spijsverteringsklachten veroorzaken? Dan zullen onze receptenboeken jou helpen.
Receptenboeken speciaal voor mensen met spijsverteringsklachten, chronische ontstekingen en auto-immuunziekten.
Zinktekort
Zodra de zure voedselbrij vanuit de maag in de dunne darm terecht komt wordt de alvleesklier gestimuleerd om spijsverteringsenzymen vrij te geven. Deze enzymen worden pas geactiveerd (aan het werk gezet) als de zure voedselbrij ontzuurd wordt door natriumbicarbonaat, wat door de alvleesklier wordt geproduceerd.
Voor de productie van het ontzurende natriumbicarbonaat heeft de alvleesklier zink nodig. Wanneer er een tekort aan zink is kan de alvleesklier onvoldoende natriumbicarbonaat aanmaken. Als gevolg wordt de zure maaginhoud onvoldoende ontzuurd in de dunne darm, waardoor de spijsverteringsenzymen onvoldoende geactiveerd worden. Hierdoor zijn zij niet in staat om het voedsel goed te verteren.
Maagdarmaandoeningen & operaties
- Coeliakie
- Ziekte van Crohn
- Maagoperatie
- Kortedarmsyndroom
- Zollinger-Ellison-syndroom
Alvleesklieraandoeningen & operaties
- Chronische alvleesklierontsteking (pancreatitis)
- Taaislijmziekte (cystische fibrose)
- Gehele of gedeeltelijke verwijdering van de alvleesklier (pancreasresectie)
- Een voorgeschiedenis van necrotiserende acute pancreatitis, een acute alvleesklierontsteking waarbij de alvleesklier (deels) afsterft
- Verstopping van de alvleesklier
- Alvleesklierkanker
- Pancreas hemochromatose (ijzerstapeling in alvleesklier)
- Johanson-Blizzard-syndroom
- Shwachman-Diamond Syndroom
Overige
- Diabetes type 1
- Syndroom van Sjögren
- HIV
- Behandeling met somatostatine analogen (bij neuro-endocriene tumoren)
Hoe vaak komt een EPI voor?
Een EPI komt vaak voor bij mensen met hypothyreoïdie (tekort schildklierhormoon; ook wel trage schildklier genoemd) door de ziekte van Hashimoto of de ziekte van Graves (als de schildklierfunctie te veel door medicatie geremd is of de schildklier gedeeltelijk is verwijderd en de schildkliermedicatie tekort schiet).
Hieronder zie je het voorkomen bij andere aandoeningen:
- Gevorderde chronische alvleesklierontsteking: 85%
- Niet-operabele alvleesklierkanker: 50% tot 100%
- Na een verwijdering van de alvleesklierkop en omliggende structuren (pancreaticoduodenectomie): 56% tot 98%
- Taaislijmziekte (cystische fibrose): 85%
- Gehele of gedeeltelijke maagverwijdering (gastrectomie): 40-80%
- Gedeeltelijke verwijdering van de slokdarm (slokdarmresectie): 16%
- Coeliakie: 5-80%
- Ziekte van Crohn: 14-74%
- Diabetes type 1: 5-46%
- Diabetes type 2: 27%
- HIV: 26-45%
Het is nog niet precies bekend hoe vaak het bij gezonde mensen voorkomt, maar naar schatting heeft 11,5 tot 20 procent van de gezonde oudere volwassenen een EPI. De kans hierop neemt toe naarmate je ouder wordt.
Behandeling van exocriene pancreasinsufficiëntie (EPI)
De behandeling van een tekort aan spijsverteringsenzymen en/of een slechte werking daarvan vraagt om een totaalaanpak. Het vermijden van enzymremmers in de voeding – o.a. in granen, peulvruchten en aardappelen – is daar een belangrijk onderdeel van. In onze receptenboeken vind je recepten zonder enzymremmers en voedingsmiddelen die vaak spijsverteringsklachten veroorzaken.
Verder kun je hieronder aanvullend advies downloaden. Je krijgt dan de gehele blog inclusief het advies in een PDF-bestand in je mailbox.
Advies verstoorde spijsvertering
- Klik hier om de bronnen te zien
-
Bellomo, T. L. (2020). Exocrine pancreatic insufficiency: Can this be the cause of your patient’s GI symptoms?. Nursing2020, 50(3), 41-45.
Diéguez-Castillo, C., Jiménez-Luna, C., Prados, J., Martín-Ruiz, J. L., & Caba, O. (2020). State of the Art in Exocrine Pancreatic Insufficiency. Medicina, 56(10), 523.
Goulart-Silva, F., Pessoa, A. F. M., Costa, R. G. F., Bargi-Souza, P., Santos, M. F., & Nunes, M. T. (2020). Effect of thyroid hormones on rat exocrine pancreas morphology and function. Life Sciences, 245, 117385.
Gullo, L., Pezzilli, R., Bellanova, B., D’Ambrosi, A., Alvisi, V., & Barbara, L. (1991). Influence of the thyroid on exocrine pancreatic function. Gastroenterology, 100(5), 1392-1396.
Di Mario, F., Aragona, G., Dal Bo, N., Cavestro, G. M., Cavallaro, L., Iori, V., … & Franzè, A. (2003). Use of bovine lactoferrin for Helicobacter pylori eradication. Digestive and Liver Disease, 35(10), 706-710.
Reacties op deze blog
Patricia
Goedemorgen Ruud,
wat ben ik blij met het artikel en ik hoop zo dat u dit leest.
Ik heb al 10 jaar wat problemen met mijn galblaas, maar niet heel heftig het rommelde zo nu en dan. Diverse echo’s gehad, zaten kleine steentjes in. Soms ook jaren geen last en soms ineens weer heftig, s nachts niet kunnen slapen van de pijn, ongemak, misselijk, verhoging, aan de linkerkant thv de ribben, werd ook warm daar en zette op. Bij zo heftige aanval heb ik heel veel lucht in mijn buik/darmen, erg winderig en boeren. Soms ook maagzuur oprispingen (ik gebruikte dan rennies voor, maar niet vaak) ik kon ook bijna niks meer weten of ik kreeg weer last aan de linkerkant van mijn ribben wat uitstraalde naar mijn rug. Ik was dit zo zat dat ik wederom weer naar de dokter gegaan ben en uiteindelijk afgelopen week is in het ziekenhuis mijn galblaas met 8 flinke stenen verwijderd. Maar nu binnen een week na de operatie heb ik weer zo aanval gehad de linkerkant thv de ribben, weer dat het opzette, misselijk en boeren en stinkende winden. Ook mijn ontlasting is soms dun of brijerig, lichte kleur of wat donkerder. Ik heb binnenkort een controle afspraak en ik geef door dat ik mijn alvleesklier en darmen wil laten onderzoeken. Maar misschien ook mijn maag, ik weet niet of ik een te zure of juist te weinig zuur in mijn maag heb. Ik heb normaal gesproken, zonder dat ik last heb van klachten om de drie dagen ontlasting. Maar als ik last heb is dat veel minder, de kleur is dan gelig en het stinkt. Ik las iets over fermiteren van voedsel in je bovenste darmen. Wat raad u mij aan om aan mijn arts door te geven qua onderzoek en dergelijke. Ik zal zo blij zijn als ik gewoon weer wat meer kan eten wat ik nu doe en vertrouwen ga krijgen wat er gebeurt in mijn lijf.
Inge klare
Hoi Jessi ik heb exact dezelfde problemen met mijn maagdarm functie.
Al mijn hele leven last van en hoe ouder ik word verergeren de klachten zodat ik niet eens meer op vakantie durf te gaan… jaren lang naar huisarts net buikklachten enz… mdl onderzoek met camera levert niks op alleen uitstulpsels die af en toe ontstekingen geven… vezels probiotica levert niks op…ik ben zoiets als uitbehandeld ….ik ben teneinde raad onderhand.. immuunsysteem helemaal naar de klote…. steeds ziek daardoor. Pijn overal… help??????
Iris
Wat een bijzonder artikel!
Ik ben nu nog steeds op zoek naar de oplossing voor mijn gezondheid problemen..
Het begon 20 jaar geleden met 2x burnout
Zwangerschap met zware rug( hernia operatie en bekkenpijn) klachten.
Het ging daarna extra mis na 1.5 jaar gal problemen, gal werd uiteindelijk verwijderd en daarbij werd helaas mijn darm geperforeerd!.
Vanaf dat moment veel voedings problemen met div allergische reacties. Diagnose histamine intolerantie..pijnlijke darmen veel huid en lichaamelijke pijnklachten.
3 jaar verder Reuma artritis en psoriatica ( in de nagels vooral).
Nu gestopt met de reuma medicijnen want ik voel mij steeds zwakker worden.
Zelf het gevoel dat alles uit de verstoring van mijn darm komt. Zou het in mijn vertering/ maag darm niet goed gaan en ik hier zoveel extra klachten van krijgen?
Door verwijderen galblaas en kwetsbare darm? Ik zou zo graag willen weten wat ik mankeer.
Bedankt ..Iris
Ilse Beckers
Mijn man heeft de ziekte van crohn.
Zou dit de oorzaak kunnen zijn van een tekort aan verteringsenzymen zoals elastase?
In zijn stoelgang wordt steeds calcproteine gecontroleerd?
Hoe kan je een tekort van elastase opsporen?
Anne
Wat een goed en uitgebreid artikel!
Eliza
Hi Ruud,
Misschien heb jij een mogelijke verklaring voor mijn klachten.. Ik heb nu al 2 maanden een veranderde stoelgang. Groen gelig (veel lichter dan normaal) gekleurde ontlasting. Soms last van obstipatie, maar ook een enkele keer diarree. Opgezette buik, buikpijn, rugpijn, pijn in leverregio, gevoelige ribben. Voelbare klieren in de lies. Soms misselijk in de ochtend. Er is al 2 keer bloedonderzoek gedaan, urine onderzoek, ontlastingonderzoek voor virus, parasieten en bacteriën. Ik heb een echo gehad van mijn bovenbuik. Een coloscopie. Dit heeft allemaal nog niks opgeleverd. Ik ben ten einde raad. Ik heb wel veel stress gehad voor langere tijd. Echter deze situatie bezorgt mij ook veel stress. Ik slik sinds kort magnesiumcitraat en Ik neem ook andere supplementen, zoals Omega3, B vitamines en probiotica voor mijn darmen. Heeft het bijslikken hiervan wel zin als het slecht opgenomen wordt? En hoe lang duurt het voordat je effect zou moeten zien?
Groetjes
Ruud Rotteveel MSc. Auteur
Hoi Eliza, wat vervelend! Ja, dat kan wel zin hebben, want je neemt altijd wel een beetje ervan op. Misschien kun je laten onderzoeken of je wel voldoende gal aanmaakt? Want bij een tekort aan gal kan je ontlasting heel licht van kleur worden.
Marianna
Wow…dit lijkt op mijn klachten!! Ook ik heb een periode van heel veel stress achter de rug! En ook ik heb sinds mei/juni gele diarree/vage pijnklachten leverstreek. Heel veel gewichtsverlies in een relatief korte periode (10 kg sinds eind mei) Het maakt niet uit wat ik eet, sommige dingen blijven 2 tot 4 uur in mijn buik andere dingen nog geen 10 minuten.
Inmiddels ben ik wanhopig.
Ruud Rotteveel MSc. Auteur
Marianna, ik zou je galblaas en alvleesklier laten controleren bij je arts.
Nelly Nijs
Mijn zoon heeft diabetes t1 van toen hij 8 jaar was ondertussen is hij 24 jaar, ik zoek en wil blijven zoeken naar een oplossing ,zijn alvleesklier werkt nog voor een deel ….na u verhaal hier te lezen dat de alvleesklier nartiumcatbonaat aanmaakt was mijn vraag…of hij gewoon na zijn eten mss een glas water met een halve koffie lepel nartiumcarbonaat kan drinken ? Groetjes nelly
Ruud Rotteveel MSc. Auteur
Nelly, dat heeft niet hetzelfde effect. De maag hoort namelijk zuur te worden door maagzuur. Door natriumbicarbonaat in te nemen wordt de maag minder zuur, waardoor de spijsvertering in de maag belemmerd wordt. De natriumbicarbonaat die door de pancreas wordt aangemaakt wordt afgegeven in de dunne darm. Daar mag de zure voedselbrij die vanuit de maag komt wel ontzuurd worden. Dat is juist de bedoeling. Kortom: de maag moet zuur zijn, maar de dunne darm niet.
Anne
Beste Ruud,
Mijn diëtist dacht aan histamine intolerantie nadat het weglaten van alle gluten en zuivel geen resultaat opleverde. Ik kreeg namelijk steeds meer klachten en ook extreme vermoeidheid, hoofdpijn, jeuk en pijnlijke gewrichten met name zware onderarmen, pijnlijke polsen handen en enkels en altijd pijn tussen schouderbladen en nek). Ik at al wel tarwevrij ( en toen 100% spelt) omdat dat een aantal jaar geleden altijd voor problemen zorgde. Het histamine eliminatiedieet zorgde vanaf de tweede week voor verergeren vsn darmklachten mn. Elke dag breiierige ontlasting en vol gevoel en enorme opgezette buik en winderigheid.
Nu wilde ik wat anders proberen qua voeding maar verdraag haast niks meer nu.
Via huisarts bloed laten testen. B12 , schildklier en nieren onder normaal maar geen reen reden voor actie. Mld arts geeft nu aan pds en fodmap maar gezien mijn ervaring met het eerdere eliminatiedieet wat heel karig was ben ik erg huiverig. Betekent juist nog minder nemen. Weet niet meer wat juist is nu…
Groetjes Anne
Emy
ik heb ook al jaren een hele reeks aan klachten. Spanning spieren, darmen, kortademig, onrust, slecht slapen, extreme vermoeidheid etc etc. De b12 grenswaarden in Nederland zijn laag. Ik zou de mensen hier adviseren (als er niets mis is met de galblaas en alvleesklier) om een goede organic actieve B12 supplement te gebruiken. Ik gebruik het pas een week en merk nu al zoveel verschil. Sommige klachten zijn zelfs voorbij.
Neeltje
Hallo Ruud,
Dankjewel voor dit heldere artikel, het verklaart een hoop. Ook interesant wat magnesiumtekort met de kringspuer doet, het klingt best logisch. Bemoedigend om te lezen dat de aalvleesklier tijdelijk verstoord kan zijn als je het herstel goed aanpakt. In mijn geval heb ik idd ontzettend veel stress gehad en krijg ik nu sterke pancreas enzymen van mijn arts voorgeschreven. Nu ik ze neem voel ik me voor het eerst in tijden niet meer zo extreem moe na het eten. Ook de ontlasting verandert nu voor het eerst sinds een jaar. Ik had van alles al geprobeerd met dieeten, probiotica op maat, spijsvertering enzymen, maar als de enzymen niet sterk genoeg zijn doen ze niet veel kan ik ook uit eigen ervaring zeggen :).
Ruud Rotteveel Auteur
Hoi Neeltje, je moet er inderdaad voldoende van gebruiken. Als het met dit protocol niet lukt om te te verbeteren, dan kun je ook aan darmparasieten denken. Die kunnen ook voor vettige, slappe ontlasting en opgeblazenheid zorgen.
patricia
ik heb Graves en alle darmklachten van plakkerige onlasting en winderigheid.
het lukt mij niet het e book te ontvangen.
Patricia
Ruud Rotteveel Auteur
Hoi Patricia, kijk even in je mailbox (ook bij spam/ongewenste mails). Als het goed is heb je het e-book nu ontvangen. Fijne dag en groeten, Ruud
lidwien
Ik ben vegetariër en eet ter compensatie dus juist veel bonen en granen, knollen en kolen en dergelijke. Het lijkt wel of je als vegetariër niet gezond zou kunnen zijn want de vleesvervangende, natuurlijke, voedingsmiddelen worden bijna consequent altijd als ‘slecht’ beschreven. Dus hoe doe ik dat als vegetariër?
Ruud Rotteveel Auteur
Dat is inderdaad een uitdaging. Naar mijn mening is een vegetarisch voedingspatroon niet optimaal, aangezien je een grotere kans op tekorten loopt. Eiwitten kun je uit noten, zaden en eieren halen. Eventueel aanvullen met proteïne poeder van hennepzaad of rijst. Als je toch bonen eet, zorg dan dat ze heel goed verhit zijn, zodat de lectinen grotendeels onschadelijk zijn gemaakt.
Reina
Vanuit mijn vakantieadres op Boa Vista, na mijn zoveelste middernachtelijke run naar het toilet ben ik ten einde raad en lees ik verdrietig zoekend op internet bovenstaand artikel. Ik krijg het gevoel dat dit artikel precies de oorzaak van mijn jarenlange klachten beschrijft!! Ik wil hier gericht mee aan de slag en besluit bij deze direct bij thuiskomst na de vakantie een afspraak te gaan maken voor een consult in Hoorn. Zou ik eindelijk het begin naar de omkering van het jarenlange ontstekingsproces met diverse heftige auto-immuunreacties als gevolg, hiermee hebben gevonden??
Ruud Rotteveel Auteur
Hoi Reina,
Een verstoorde alvleesklierfunctie speelt vaak een rol bij chronische aandoeningen. Bij auto-immuunziekten is er ook sprake van een lekke darm.
Sabine
Beste Ruud,
De laatste tijd kamp ik met gewichtsverlies. Ik heb al maanden opgezette klieren. Kreeg galbulten rondom een gezette tatoeage en heb tegenwoordig acne op mijn gezicht. Alles wordt geweten aan spanning. Ik zat te denken aan een bijnieruitputting voor de meest recente klachten. Las logisch weg. Toch, als ik terugkijk, lijkt dit artikel logischer icm met mijn diagnose PDS.
Is het schadelijk om je magnesium aan te vullen? Ik heb namelijk ook vaak last van spierkrampen in mijn nek en schouderbladen.
Mijn bloedwaarden geven aan dat ik last heb van subklinische hypothyreoïde.
Groet Sabine
Ruud Rotteveel Auteur
Hoi Sabine, magnesium kun je aanvullen met een supplement als je geen medicatie gebruikt. Als je wel medicatie gebruikt moet er eerst gekeken worden of het samen kan. Ik heb laatst ontdekt dat het aanvullen van magnesium (met magnesiumcitraat) ervoor kan zorgen dat de TSH-waarde weer normaal wordt binnen 6 weken bij subklinische hypothyreoïdie. Bron: Moncayo, R., & Moncayo, H. (2015). The WOMED model of benign thyroid disease: acquired magnesium deficiency due to physical and psychological stressors relates to dysfunction of oxidative phosphorylation. BBA clinical, 3, 44-64.
Mogelijk kan magnesiumcitraat (400 mg per dag) een deel van jouw symptomen verminderen en jouw TSH laten dalen. Maar is denk ik meer aan de hand bij jou. Om te achterhalen wat er precies speelt is een goed intakegesprek nodig en eventueel bloed- en ontlastingsonderzoek.
Jessi
Hallo Ruud,
Ik heb al mijn hele leven spastische darmen bestaande uit dagen lang obstipatie en diarree. Artsen hebben nooit de oorzaak kunnen vinden dus kreeg ik de diagnose pds. Naarmate ik ouder word gaat het slechter met mijn darmen. Ik heb jouw artikel gelezen. Ik vroeg mij af hoe jij kunt onderzoeken wat er mis gaat met de spijsvertering? Meet je dat of laat je een bloed en ontlastingsonderzoek doen voor patiënten?
Groeten jessi